مسکن‌های طبیعی

آیا شما هم جزو آن دسته از افرادی هستید که بلافاصله پس از شروع درد، سراغ قرص و کپسول می‌روید؟
دانستن این نکته جالب است که بسیاری از مواد غذایی خاصیت ضد درد دارند و در صورت شناسایی آنها می‌توان درد‌هایی نظیر سردرد را تسکین داد. یکی از مسکن‌هایی که به طور طبیعی در مواد غذایی وجود دارد، کافئین است.
اگر دچار سردرد شد‌ه‌اید، یک فنجان قهوه می‌تواند به کاهش درد کمک کند. همچنین درصورتی که دچار سوختگی خفیف روی پوست‌تان شده‌اید، می‌توانید از عسل استفاده کنید.
اگر پماد سوختگی در دسترس نیست یا ترجیح می‌دهید از مواد شیمیایی استفاده نکنید، مقداری عسل را روی محل سوختگی بمالید تا سوزش آن فروکش کرده و به تدریج محل سوختگی التیام پیدا کند.

4 وضعیت قرمز درآرایشگاه

برای بیشتر زنان و مردان آرایشگاه رفتن به معنای زیبایی و به دست آوردن چهره‌ای تازه‌تر و زیباتر است ولی پشت این همه رنگ و مش و قیچی و بند گاهی خطراتی وجود دارد که سلامت شما را تهدید می‌کند. خطراتی که به چشم نمی‌آیند...

4 خطر زیر را می‌توان به‌عنوان مشت نمونه خروار ذکر کرد:

1) رژه قارچ‌ها و میکروب‌ها در آرایشگاه!

اولین خطری که در آرایشگاه سلامت شما را تهدید می‌کند، میکروب‌ها و بیماری‌های مربوط به آنها است. این قبیل بیماری‌ها را می‌توان به دو دسته تقسیم‌بندی نمود: بیماری‌های خونی و بیماری‌های پوستی. بیماری‌های خونی عبارتند از بیماری‌هایی که از طریق خون (حتی به مقدار اندک) و خراش‌های پوستی از فرد مبتلا به فرد سالم منتقل می‌شوند. بیماری‌‌های خطرناکی مانند ایدز و هپاتیت از مهم‌ترین بیماری‌هایی هستند که توسط وسایل مورد استفاده در آرایشگاه‌ها (مانند تیغ و قیچی) و هر نوع وسیله‌ای که می‌تواند پوست را خراش دهد و یا سوراخ کند، منتقل می‌شوند. بیماری‌های پوستی مانند بیماری‌های قارچی و جوش‌های پوستی توسط وسایلی مانند شانه، برس، پیش‌بند و حوله آلوده منتقل است. از مهم‌ترین قارچ‌های پوستی، قارچ کچلی می‌باشد. برای اینکه از خطر میکروب‌ها در آرایشگاه‌ها در امان بمانید بهترین شیوه، استفاده از وسایل اختصاصی برای خودتان است بنابراین بهتر است لوازم آرایش خودتان را به آرایشگاه ببرید. این وسایل شامل قیچی، شانه، برس، پیش‌بند، حوله ، تیغ و دسته تیغ و ماشین اصلاح است. در برخی از آرایشگاه‌ها، وسایل اختصاصی هر فرد نگهداری می‌شود و با شماره‌گذاری روی کیف یا کیسه پلاستیکی حاوی وسایل و تهیه دفتر اسامی مشتریان، هر مشتری از وسایل اختصاصی خود استفاده می‌نماید. البته در گام اول این امر اقدام مناسبی به نظر می‌رسد ولی معایبی نیز در بر دارد. از جمله اینکه مشتری وسایل خود را به همراه خود به منزل نمی‌برد تا اقداماتی مانند شستشو و ضدعفونی آنها را انجام دهد. از طرفی متصدی آرایشگاه نیز به دلیل اینکه وسایل اختصاصی است انگیزه‌ای برای این کار ندارد. همچنین در پاره‌ای از موارد مشاهده می‌شود حوله‌های مورد استفاده بدون هیچ پوششی روی یکدیگر گذاشته شده و در قفسه یا کمد نگهداری می‌شود. این موضوع باعث انتقال بیماری‌های قارچی و پوستی از یک حوله به یک حوله دیگر می‌شود. در صورتی که حوله‌ها در پوشش پلاستیکی قرار گیرند نیز به دلیل بالا بودن رطوبت داخل آن انواع قارچ‌ها و میکروب‌ها رشد می‌نمایند بنابراین ضرورت دارد هر مشتری وسایل اختصاصی خود را پس از پایان کار به همراه ببرد و شستشو و ضدعفونی نماید.

2) غفلت از ضدعفونی مناسب وسایل

در صورت ناچار بودن آرایشگر به استفاده از وسایل مشترک، باید اقدامات ضدعفونی وسایل کار در حضور مشتری و قبل از شروع به کار انجام شود. آرایشگر باید همچنین دست‌های خود را بعد از پایان اصلاح هر مشتری و قبل از شروع کار مشتری بعدی با صابون مایع ملایم و مخصوص شستشو دهد. برای ضدعفونی کردن وسایل فلزی مانند قیچی و تیغه‌های ماشین اصلاح بهتر است از حرارت مستقیم استفاده شود(حداقل به مدت زمان 30 ثانیه، به طوری که وسیله مذکور کاملاً داغ شود.)، چراغ الکلی وسیله مناسبی برای این کار است ولی برخی از آرایشگران ترجیح می‌دهند که یک شعله کوچک گاز، مانند شعله‌های آزمایشگاهی به طور دایم روی میز آنها روشن باشد تا مرتب از آن استفاده کنند. برای ضدعفونی کردن وسایل پلاستیکی می‌توان از محلول رقیق‌شده ساولن و یا الکل 70 درجه استفاده نمود که البته وسایل باید کاملاً غوطه‌ور در محلول باشند. وسایل استفاده شده برای هر مشتری باید در ظرفی مجزا قرار گیرد تا در اولین فرصت شستشو شده و در ظرف محلول ضدعفونی قرار گیرد. برای ضدعفونی کردن سطح میز کار، پس از اصلاح هر مشتری باید الکل 70 درجه به وسیله آب‌فشان روی میز پاشیده و با دستمال تمیز و مناسب پاک شود. کف محل کار نیز لازم است روزانه به وسیله مواد ضدعفونی‌کننده، مانند آب ژاول شستشو و گندزدایی شود.

3) استفاده از مواد آرایشی و بهداشتی تقلبی

پوست و ریشه مو از سلول‌های زنده تشکیل شده‌اند که نسبت به هر نوع تحریک و مواد خارجی واکنش نشان می‌دهند. مواد آرایشی مورد استفاده می‌توانند اثرات مستقیم روی پوست و مو داشته باشند و همچنین با جذب به بافت‌های داخل بدن از طریق جریان خون به کبد و کلیه رسیده و برخی از این مواد (به ویژه مواد تقلبی) باعث آسیب‌های خطرناکی در اندام‌ها شوند. استفاده مداوم و زیاد مواد آرایشی حتی اگر از بهترین مواد استاندارد نیز باشد، فرد را دچار عوارضی مانند تیرگی و تغییر رنگ پوست، از بین رفتن شفافیت پوست و ایجاد مقدمات حساسیت می‌نماید. کرم‌های غیراستاندارد و دست‌ساز که در برخی از آرایشگاه‌ها استفاده می‌شوند، مثال خوبی از این نوع مواد است. رنگ موی تقلبی باعث تکه‌تکه شدن کراتین که پروتئین اصلی تشکیل دهنده مو است، می‌گردد و در اثر استفاده مداوم باعث ریزش مو می‌شود. همچنین گاهی باعث به وجود آمدن موخوره، شکستن مو، کدورت مو، خشک شدن غدد چربی کنار موها و ایجاد حساسیت و خارش سر و گردن می‌شود.

استفاده از ریمل نامرغوب و تقلبی باعث آسیب رسیدن به پلک‌ها و ریختن مژه‌ها شده، همچنین با ورود این مواد به چشم ایجاد بیماری التهاب ملتحمه چشم می‌نماید و به قرنیه چشم نیز می‌تواند آسیب برساند، ضمن اینکه با ایجاد التهاب لبــه پلک، باعث قرمزی و کلفت شدن پلک‌ها می‌گردد. کسانی کـه بیماری‌های قبلی پوست با سابقه حساسیت جلدی، مخصوصاً بیماری‌های کلاژن که پوست را درگیر می‌کنند، داشته باشند در برابر اثرات مخرب این مواد آسیب‌پذیرترند. این مواد با تحریک سیستم ایمنی بدن بیماری‌های پنهان را شعله‌ور می‌سازند. به عنوان مثال افرادی که به بیماری «لوپوس اریتماتو» پنهان مبتلا می‌باشند حتی با یک بار مصرف مواد آرایشی تقلبی بیماری آنها شدیدتر می‌شود. امروزه با تولید بسیار زیاد مواد آرایشی، تشخیص مواد آرایشی اصلی از تقلبی به ویژه مواد ساخت خارج از کشور، مشکل شده است. سودجویان و متقلبین با ساخت برچسب‌ها و ظروف مشابه اصلی، مواد تقلبی را روانه بازار می‌نمایند که ناخالصی آنها باعث ایجاد عوارضی همچون افزایش حساسیت در مصرف‌کننده می‌شود. معمولاً این مواد قیمت کمتری نسبت به مواد اصلی دارند ولی بهترین راه تشخیص این است که مواد ساخت کارخانه‌های داخل برچسب با مشخصات کامل (پروانه ساخت و بهره‌برداری- آدرس- تاریخ تولید و انقضاء- ترکیبات) داشته باشند و مواد ساخت کشورهای خارجی نیز دارای تاریخ تولید و انقضاء، نام کشور سازنده و همچنین برچسب فارسی شماره مجوز ورود از وزارت بهداشت باشند.

4)طبابت در آرایشگاه!

ممکن است در بعضی از آرایشگاه‌ها و مکان‌های فاقد مجوز لازم، اقداماتی صورت گیرد که دخالت در امور پزشکی بوده و خطراتی را برای مشتریان داشته باشد. به طور کلی تبلیغ و انجام اقداماتی که به منظور زیبایی صورت می‌گیرد و جنبه درمانی دارد و یا می‌تواند به پوست آسیب برساند، در این اماکن ممنوع است. برخی از این اقدامات عبارتنداز: الکترولیز، لیپولیز، هیدرودرمی، کوتریزاسیون پوست، کاشتن مو، پیلینگ (برداشتن قشر سطحی پوست)، کارهایی مانند خالکوبی (تاتو) و حالت دادن ناخن‌های دست و پا (مانیکور و پدیکور) در صورتی که با وسایل آلوده و توسط افراد غیرمتخصص (در امور پزشکی) انجام شود، می‌تواند ضمن اینکه در برخی موارد موجب آسیب زدن به زیبایی و لطمات جبران‌ناپذیری ‌گردد، خطر بروز عفونت‌های سطحی و عمقی و همچنین انتقال بیماری‌های خطرناکی مانند ایدز و هپاتیت را در بر داشته باشد که این موارد باعث شکایت به مراجع قضایی می‌شود.

تخت‌های برنزه اعتیاد می‌آورند

شاید شما هم دیده باشید افرادی را که به نظر می رسد برای کارهایشان دلیل خاصی ندارند. هر قدر هم که به آنها بگویی این کار مناسب تو نیست یا برایت خطر دارد، به گوششان نمی رود. انگار نیرویی از درون آنها را مجبور می کند حتما و هر طور شده و به هر قیمتی که هست، آن کار به خصوص را انجام دهند.

محققان دریافته اند استفاده از «سولاریوم» یا همان تخت ها و اتاق های برنزه هم، می تواند همین حکم را برای برخی افراد داشته باشد، یعنی برای این عده اعتیادآور باشد.

خبرگزاری رویترز گزارش داده است اندیشه این تحقیق از آنجا به ذهن یک گروه تحقیقاتی در دانشگاه واشینگتن رسید که آنها می دیدند برخی افراد علی رغم هشدارهای جدی پزشکان و متخصصان پوست، در مورد خطر بروز سرطان پوست بر اثر قرار گرفتن در زیر اشعه ماورای بنفش برای برنزه شدن، باز هم اصرار داشتند که از این ابزار برای زیبا نشان دادن پوست و ظاهر خود استفاده کنند.

این محققان برای بررسی این افراد، که همگی دانشجویان کالج واشینگتن بودند، ابتدا طی سوال هایی، میزان استفاده آنها را از تخت های برنزه سوال کردند. آیا آنها هر روز به این موضوع فکر می کنند؟ آیا خود را ناچار به برنزه کردن خودشان می بینند؟ و این که آیا به طور مرتب خود را برنزه می کنند یا خیر.

بررسی ها نشان داد ۷۶ درصد از دختران پرسش شونده در این مطالعه و ۵۹ درصد از پسران، پاسخشان این بود که خود را ناچار به استفاده از تخت های برنزه می بینند. این درصدها، با آماری که می گوید بیشتر مشتریان مراکز برنزه را خانم ها تشکیل می دهند، مطابقت دارد. البته میزان آقایان هم، این طور که پیداست، چندان پایین نیست.

در مرحله بعد از آنها آزمونی به عمل آمد که به نام «آزمون اختلالات مرتبط با مواد» معروف است. این آزمون نشان می دهد که فرد تا چه اندازه به یک رفتار خاص وابستگی پیدا کرده است.

جمع بندی آزمون ها و پاسخ های افراد مشخص کرد آنها که به طور مرتب برای برنزه کردن خودشان مراجعه می کنند، امتیاز بالاتری هم در آزمون تعیین وابستگی گرفته اند، یعنی این افراد به این رفتارشان به نوعی معتاد شده اند.

این محققان می گویند احتمالا علت این اعتیاد آن است که به دلایل زمینه ای مثل شخصیت یا تربیت خانوادگی، قرار گرفتن در زیر نور ماورای بنفش یا هر تلاش دیگری برای زیباتر نشان دادن خود، باعث ترشح هورمون آندورفین در این افراد می شود. هورمونی که نوعی ضد درد درونی است و موجب می شود فرد احساس بهتری داشته باشد و قدرت او برای تحمل استرس و تنش ها بیشتر شود. ترشح این هورمون احتمالا مسؤول اعتیاد افراد به برنزه کردن بوده است.

با این حال، طبق نظر متخصصان پوست، طیف ماورای بنفش نور خورشید یا هر منبع نوری دیگری، باعث تمایل سلول های پوست به سمت سرطانی شدن می شود و باید به طور جدی از آن احتراز کرد. در مواردی که مجبوریم زیر این نور باشیم، توصیه می شود از کرم های ضد آفتاب استفاده کنیم.

نتیجه این گزارش این است که افرادی که نمی توانند این رفتار خود را کنترل کنند، بهتر است به فکر مراجعه به یک روان درمانگر هم باشند، قبل از این که ناچار شوند برای تشخیص و درمان سرطان پوست، به پزشک مراجعه کنند.

این مطالعه در آخرین شماره نشریه «آکادمی بیماری های پوست آمریکا» منتشر شده است

چگونه بفهمیم کم خونی داریم؟

کم خونی یعنی کاهش تعداد گلبول‏های قرمز خون و علل متفاوتی دارد، ولی مهم‏ترین آنها کمبود آهن در بدن است.

اگر کم‏خونی خفیفی داشته باشید، ممکن است علامتی دیده نشود و حتی اگر دیده شود، ممکن است متوجه کم‏خونی خود نشوید، یا آن را با بیماری دیگری اشتباه بگیرید.

حال ما به شما می گوییم که علائم شایع کم خونی چیست تا با مشاهده ی آنها به پزشک مراجعه کنید:

1- به پوست خود دقت کنید. آیا پوستتان رنگ پریده است؟

در حالت کم‏خونی، حتی اگر رنگ پوستتان معمولی باشد، ولی لب‏های شما، کمرنگ‏تر از حد طبیعی است و پوست شما بی‏حال و خسته (شل) می باشد.

2- آیا همیشه احساس خستگی و بی‏حالی می کنید؟ این ها از علائم شایع کم‏خونی است.

3- آیا سردردهای پی در پی دارید؟ و یا اشتهایی برای غذا خوردن ندارید؟ این ها از علائم اولیه کم‏خونی هستند.

4- آیا مبتلا به یبوست شده‏اید؟ این هم یکی از علائم اولیه کم خونی است و بدون هیچ‏ تغییری در عادات غذایی به وجود می‏آید (یعنی مثلا بدون کاهش مصرف میوه و سبزی، دچار یبوست می شوید).

تنها راه تشخیص کم‏خونی، دادن آزمایش خون است.

5- آیا تمرکز فکری برای شما سخت شده است؟ این مسئله روی کار شما یا انجام تکالیف درسی شما تاثیرگذار است.

6- آیا دوست دارید مواد عجیب و غریب را که خوراکی نیستند، بخورید، مثل خاک یا کاغذ. چنین حالتی، «پیکا» نام دارد.

7- به حالات روحی و روانی خود دقت کنید. کم‏خونی می‏تواند باعث احساس افسردگی شود.

8- آیا احساس تنگی نفس دارید؟ گلبول‏های قرمز خون، بخش حیاتی فرآیند تنفس را تشکیل می دهند و این علامت در کم‏خونی متوسط تا شدید بروز می‏کند.

9- آیا احساس می‏کنید انگشتان دست و پای شما همیشه سرد هستند؟ این حالت به دلیل کاهش جریان خون در انگشتان دست و پا، در اثر کم‏خونی اتفاق می‏افتد.

10- آیا احساس ضعف یا سرگیجه دارید؟ در کم‏خونی شدید، هنگام برخاستن از رختخواب احساس ضعف زیادی دارید و یا هنگام بلند شدن از جایتان، احساس سرگیجه می‏کنید.

هشدارها:

* اگر به طور ناگهانی، زخم‏هایی روی زبان یا دهانتان پیدا شد، یا اگر خانم هستید و یک مرتبه دچار قطع قاعدگی شدید، نشان می‏دهد دچار کم‏خونی هستید.

* اگر بیشتر اوقات غذاهای فرآیند شده و آماده بخورید، یا بعضی وعده‏های غذایی (مثل صبحانه) را از برنامه غذایی تان حذف کنید، یا ریزه خواری داشته باشید، یا از همه گروه های غذایی استفاده نکنید، ممکن است آهن و سایر مواد مغذی را به مقدار کافی دریافت نکنید. در این صورت، اگر علائم ذکر شده در بالا را داشتید، احتمالا دچار کم‏خونی هستید.

* کم‏خونی می‏تواند در اثر مشکلات پزشکی اصولی و دریافت یا جذب ناکافی آهن در بدن به وجود آید. تنها راه تشخیص کم‏خونی، دادن آزمایش خون است. اگر فکر می‏کنید دچار کم‏خونی هستید، حتماً به پزشک مراجعه کنید.

* اگر نسبت به کم‏خونی خود شک دارید، هرگز مقادیر بالای مکمل‏های آهن را مصرف نکنید، زیرا دریافت مقادیر زیاد آهن، مسمومیت زاست و عوارض بدی دارد.

برای تشخیص قطعی کم‏خونی باید به پزشک مراجعه کنید و خودتان بر اساس علائم بالا نمی‏توانید بگویید حتما دچار کم‏خونی هستید، زیرا علائم کم‏خونی می‏تواند مشابه علائم سایر بیماری‏ها باشد و کمبود آهن به تنهایی، علت بروز کم‏خونی نیست.

* اگر علائم بالا در شما ادامه داشت، یا دچار یک مشکل خاص پزشکی هستید، حتماً به پزشک مراجعه کنید. اطلاعاتی که در این مقاله برای شما ارائه شده، نمی‏تواند جایگزین توصیه‏ها یا درمان تخصصی پزشکی شود.

چرا زیاد نوشیدن آب لاغر می کند؟

نوشیدن حداقل 8 لیوان آب در روز، یکی از نکات کلیدی برای تغذیه سالم و بخش مهمی از یک رژیم لاغری موفق و کارآمد است.

چاقی یکی از معضلات جهان امروزی است و بسیاری از افراد چاق به دنبال یک راه معجزه آسا برای کاهش سریع و آسان وزن هستند. ولی در حقیقت هیچ معجزه ای در کار نیست. تنها راه معقول و علمی کاهش وزن این است که مقدار کالری که شما می سوزانید، بیشتر از مقداری باشد که دریافت می کنید.

نوشیدن آب زیاد

نوشیدن حداقل 8 لیوان آب در روز، یکی از نکات کلیدی برای تغذیه سالم و بخش مهمی از یک رژیم لاغری موفق و کارآمد است.

حال ما به شما می گوییم که نوشیدن حداقل 8 لیوان آب در روز چگونه باعث لاغری می شود:

1- غذا را هضم می کند. آب برای دفع مواد زائد از بدن شما ضروری است. بدون دریافت آب کافی، مواد زائد و دفعی در روده های شما جمع شده و باعث افزایش وزن می شوند.

2- متابولیسم بدن را افزایش می دهد، در نتیجه کالری بیشتری می سوزانید. در عین حال خود آب، کالری ندارد، لذا باعث کاهش وزن می شود. هنگامی که بدن، آب کافی دریافت نکند، سلول های چربی، سفت می شوند و به راحتی نمی سوزند. در نتیجه کاهش وزن سخت تر خواهد شد.

3- وزن آب بدن را کم می کند. هر چقدر کمتر آب بنوشید، بدن آب بیشتری در خودش نگه می دارد مثل شتر. شتر به دلیل اینکه در بیابان ها و آب و هوای گرم زندگی می کند، نمی تواند به مقدار کافی آب بنوشد، لذا همیشه در بدن خودش آب زیادی نگه می دارد.

وزن بدن بر اساس میزان آبی که می نوشید، تنظیم می شود. لذا هر چقدر آب بیشتری بنوشید، وزن بدن کمتر خواهد شد.

4- با نوشیدن آب کافی، نیازی به نوشابه های گازدار نخواهید داشت. این نوشابه ها دارای شکر، مواد افزودنی مصنوعی (رنگ دهنده ها و طعم دهنده) هستند و کالری زیادی را به بدن می رسانند، لذا باعث چاقی می شوند. قندهای مصنوعی موجود در نوشابه های رژیمی هم مناسب نیستند.

5- گرسنگی را فرو می نشاند. هر چقدر بیشتر آب بنوشید، کمتر غذا خواهید خورد. لذا سعی کنید 15 دقیقه قبل از خوردن غذا، یک لیوان آب بنوشید.

6- خیلی وقت ها هنگام احساس گرسنگی، در حقیقت بدن شما تشنه است و نیاز به آب دارد، نه غذا. لذا هر وقت احساس گرسنگی کردید، یک لیوان آب بنوشید. این کار باعث می‏شود لاغر شوید و مجبور نباشید بدون اینکه بدن شما نیاز داشته باشد، غذا بخورید. نوشیدن آب، کاهش وزن شما را راحت‏تر خواهد کرد.

8- میوه‏ها، منبع خوبی برای تامین آب هستند. هر چقدر میوه‏های تازه ی بیشتری بخورید، آب بیشتری دریافت خواهید کرد. بنابراین سعی کنید هر روز علاوه بر نوشیدن 8 لیوان آب، از میوه‏های تازه به خصوص مرکبات نیز استفاده کنید.

7- با نوشیدن آب، کبد کار خود را به بهترین نحو انجام می دهد. در نتیجه آب باعث می شود که چربی های بدن، بشکنند. نوشیدن آب زیاد به بدن کمک می کند تا چربی های شکسته شده، دفع شوند.
همچنین نوشیدن آب می تواند ...

از سرماخوردگی و تب جلوگیری می کند.

سردرد را بهبود بخشد و تمرکز ذهنی شما را افزایش دهد.

پوست شما را از جوش ها پاک می کند.
نوشیدن آب با رژیم غذایی مناسب و ورزش
به خاطر داشته باشید که ...

* نوشیدن آب به تنهایی نمی تواند باعث کاهش وزن شود، بلکه عوامل دیگری هم در این کار موثرند که شامل ورزش کردن، رعایت اعتدال در خوردن غذاها (عادات غذایی سالم) و داشتن صبر و حوصله است.

* اثرات مصرف آب در خانم ها و آقایان متفاوت است. نوشیدن آب در آقایان میزان متابولیسم بدن را سریعا افزایش می دهد و در خانم ها ذخایر قندی (کربوهیدرات ها) را سریع تر می شکند.

البته مشکل است که بگوییم روی هر فردی دقیقا چه اثری دارد، ولی در کل موثر است

بهداشت جنسی در خانمها

با رعایت برخی نکات بهداشتی میتوانید به میزان زیادی از بروز عفونت های مجاری ادراری و مهبـلی جـلوگـیری بعمل آورید. تــرشحات طبیعی مهبل برای سلامت مهبل ضروری میباشد. در مهبل باکتریهای غیر بیماری زای طبیعی وجود دارنـد کـه وجـودشـان از بـروز عفونتهای باکتریایی و قارچی ممانعت بعمل می آورد. ترشحات طبیعی مهبل شفاف و یا سفید،رقیق و یا غلیظ بوده اما بی بو و ایجاد سوزش و خارش نمیکند. عفونتهای باکتریایی، قارچی، انگلی و عفونتهای ادراری معمولا در زنان شایع است بطور مختصر با با علایم این بیماریها در ادامه مطلب آشنا شوید:

1) عفونت قارچی(کلامیدیا): ترشحات سفید و پنیری شکل مهبل-تورم و درد در نواحی تناسلی-خارش شدید-مقاربت دردناک.

2) عفونت باکتریایی:ترشحات سفید، خاکستری و زرد-بوی نامطبوع ماهی-خارش و سوزش-التهاب و تورم خفیف مهبل.

3) عفونت انگلی(تریکومونا): خارش، سوزش و تورم شدید مهبل-ترشحات کف آلود خاکستری، زرد و یا سبز-بوی نامطبوع ماهی-درد حین ادرار و یا مقاربت جنسی.

4) عفونت مجاری ادرار: احساس سوزش حین ادرار-وجود خون در ادرار-ادرار با بوی تند و تیره رنگ-اضطرار فراوان برای ادرار کردن حتی زمانی که مثانه نیمه پر باشد-قطره قطره آمدن ادرار-تکرار ادرار.

نکات بهداشتی ویژه دختران و زنان:

1) پس از ادرار کردن و اجابت مزاج همیشه از سمت جلو بطرف عقب خود را بشویید. این کار از رانده شدن باکتریهای نواحی مقعد به مهبل جلوگیری میکند.

2) در طی روز لباسهای زیر با جنس الیاف نخی بتن کنید. از پوشیدن لباسهای بدون تهویه مانند لباسهای نایلونی و ساخته شده ازسایر الیاف مصنوعی خودداری کنید. تا آنجا که ممکن است شبها بدون لباس زیر بخوابید تا مهبل با جریان هوا در تماس باشد.

3) از پوشیدن لباسهای تنگ مانند شلوار جین، جوراب شلواری و مایو به مدت طولانی اجتناب کنید. لباسهای گشاد و راحت بتن کنید.

4) برای شستشوی لباسهای زیر خود از شوینده های غیر معطر و ملایم استفاده کنید.

5) از وان آب داغ و جکوزی استفاده نکنید.

6) کاندومها و دیافراگمهای از جنس لاتکس و ژلهای اسپرم کش در برخی از زنان ایجاد تحریک میکنند که باید از سایر روشهای جلوگیری از باردار استفاده گردد.

7) حین مقاربت جنسی از لغزنده کننده های (لوبریکیشن) پایه آب (محلول در آب) و غیر معطر استفاده کنید. از وازلین و لوبریکیشنهای حاوی سیلی** استفاده نکنید.

8) لباسهای زیر خود را حداقل هر دو روز در میان عوض کنید.

9) حتما قبل و پس از آمیزش جنسی ادرار کنید.

10) از پودر تالک در اطراف مهبل استفاده نکنید زیرا که پودر تالک رطوبت را در خود نگه میدارد.

11) در صورتی که از تامپون در دوران قاعدگی استفاده میکنید حداکثر آن را هر 4-3 ساعت یکبار عوض کنید. پیش از گذاشتن تامپون دستهای خود را کاملا بشویید. در طی خواب شبانه هیچگاه از تامپون استفاده نکنید و جای آن از پد های بهداشتی استفاده کنید.

12) نوار بهداشتی (پد) را میبایست هر 6-4 ساعت یکبار (حداکثر 8 ساعت) عوض کرد. پیش از گذاشتن پد نیز دستهای خود را با آب و صابون بشویید.

13) از تامپون، نوارهای بهداشتی و دستمال توالت معطر استفاده نکنید.

14) همیشه مهبل و اطراف آن را خشک و تمیز نگه دارید. رطوبت رشد میکروبها و قارچها را سرعت میبخشد.

15) بطور منظم سطح خارجی مهبل را با آب ولرم شستشو دهید. برای شستن مهبل نیازی به استفاده از صابون نمیباشد.

16) حین استحمام از صابون و شامپوهای غیر معطر و ملایم استقاده کنید. از وان کف صابون نیز استفاده نکنید.

17) هیچگاه لباسهای خیس و مرطوب را بتن نکنید. چنانچه لباسهایتان خیس شد فورا آن را عوض کنید.

18) هنگام شامپو کردن و آب کشیدن موها حین استحمام سر خود را بسمت جلو خم کنید تا شامپو با مهبل و ناحیه تناسلی تماس نیابد.

19) پس از استحمام با یک حوله نرم ناحیه تناسلی را به ملایمت خشک کنید. برای این کار میتوانید از سشوار (با درجه باد سرد ) نیز استفاده کنید.

20) هیچگاه ادرار خود را نگه ندارید.

21) از دوش مهبل استفاده نکنید. چراکه این عمل ترشحات و باکتریهای طبیعی و محافظ مهبل را میشوید.

22) پس از استحمام ادرار کنید.

23) از روابط جنسی پر خطر اجتناب کنید.

24) در طی روز آب فراوان بنوشید. استرس و وزن خود را نیز کاهش دهید.

25) مصرف روزانه ماست از بروز عفونتهای قارچی مهبل جلوگیری میکند.

26) مصرف بی رویه و سر خود آنتی بیوتیکها میکروبهای مفید و طبیعی مهبل را از میان برده و زمینه ابتلا به عفونتهای قارچی را افزایش میدهد.

27) خانمهای که در دوران حاملگی، شیر دهی ویائسگی میباشند و همچنین خانمهایی که از قرصهای ضد بارداری استفاده میکنند از آنجایی که سطوح هورمونهای بدن آنها دستخوش تغییر میشود میبایست بیشتر بهداشت فردی خود را رعایت کنند

سودمندی اضافه کردن لیمو به چای

^{افزودن آب لیمو به چای سبز خاصیت آنتی اکسیدان این نوع چای را پانصد درصد افزایش می دهد.}

^{چای سبز مزایای زیادی برای سلامت انسان دارد اما وقتی این نوع چای به هنگام داغ بودن مصرف شود بخش زیادی از آنتی اکسیدان های آن پیش از آنکه بتواند به خون انسان وارد شود از بین می رود.}

^{نتایج تحقیقات پژوهشگران امریکایی نشان می دهد می توان با افزودن مقادیری اب لیمو به چای سبز میزان حفظ انتی اکسیدانهای این نوع چای را در مقایسه با موقعی که اب لیمو به چای سبز افزوده نشود ، پنج برابر می شود.}

^{ویتامین "ث" موجود در لیمو سبب محافظت از انتی اکسیدانهای چای سبز در هنگام هضم انها می شود. درواقع ، افزودن لیمو به چای سبز خاصیت آنتی اکسیدانی آن را افزایش می دهد.}

بیماریهای اینترنتی، شوخی یا واقعیت؟

بعد از ده - پانزده سال مطالعه روانشناسان بر روی عواقب استفاده زیاد از اینترنت، مثلا درباره موضوعاتی مثل اعتیاد اینترنتی، حالا هفته نامه نیوساینتیست نتیجه کار پژوهشگران در رشته های مختلف روانشناسی را تحت عنوان "هشت بیماری اینترنتی" منتشر کرده است :
عنوان اولین بیماری جستجوی خود است این بیماری برخی از مردم و احتمالا، بسیاری از جماعت روشنفکر و روزنامه نگار را شامل می شود. ظاهرا مبتلایان به این بیماری دائم در اینترنت دنبال اسم خودشان می گردند. اینکه چند نفر و از کجا به وبلاگ یا سایتشان لینک داده اند برای آنها بسیار مهم است و مدام کنتور سایتشان را چک می کنند و احتمالا از کمبود یا افزایش بازدیدکنندگان دچار استرس می شوند.
خود افشاگری وبلاگی مساله دیگری است که محققان آن را یک بیماری خوانده اند.
گروهی از مردم رازها و اسراری را که معمولا شخصی و خصوصی قلمداد می شود روی وبلاگ هایشان افشا می کنند که دامنه اش از عکس های خصوصی گرفته تا روابط خصوصی امتداد دارد.
اینترنت گردی از همه جا، گوگل بازی مفرط، اعتیاد به ویکی پدیا، آشغال جمع کنی اینترنتی، دلبستگی به آلبوم عکس افراد ناشناس و خود بیمار پنداری اینترنتی، نام بقیه بیماری های اینترنتی است که ممکن است نصیب وبگردهای حرفه ای شود.
تصور می کنم که همه ما کسانی را می شناسیم که برخی از این بیماریها
را دارند، بنابراین کار و بار روانشناسان بالینی ظاهرا سکه شده، خود من یکی دو تا از این مرض ها را دارم و در بدر دارم توی اینترنت دنبال روانشناس بالینی ارزون تر می گردم ، شما چطور؟